Kod wniosku: -2019-04-15
Dążenie do zachowania nazwy ulicy Stanisława Tołwińskiego.
Główny cel
działania na rzecz przywrócenia nazwy ulicy Stanisława Tołwińskiego
pokazanie sprzeciwu wobec decyzji wojewody,
edukowanie o tym, kim był Stanisław Tołwiński i jakie są jego zasługi dla Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, Żoliborza i Warszawy
Lider/Liderka/Grupa inicjatywna
Grupa mieszkańców
Sojusznicy
Agnieszka Haska, Donata Rapacka, osoby ze Stowarzyszenia Żoliborzan, osoby związane z Klubem Sady, członkowie Miasto Jest Nasze #Żoliborz, członkowie Rady Osiedla Żoliborz WSM III, burmistrz dzielnicy Krzysztof Bugla
Wykorzystane narzędzia
stworzenie petycji na portalu internetowym i wysłanie jej do wojewody
akcja zbierania podpisów w internecie
nagłośnienie problemu przez prasę
zaangażowanie wielu osób, mieszkańców Żoliborza, członków wielu organizacji społecznych
Miejsce
Osiedlowa ulica na Żoliborzu im. Stanisława Tołwińskiego / Macieja Kalankiewicza „Kotwicza“
Działania
Grupa zaangażowanych osób przygotowała petycję w sprawie zachowania nazwy ulicy Stanisława Tołwińskiego i zebrała około 300 podpisów poparcia. Przedstawiciele organizacji Stowarzyszenie Żoliborzan i Miasto Jest Nasze złożyli petycję i odbyli spotkanie z wojewodą.
Sprawa omawiana była w kilku etapach przez lokalny samorząd. Najpierw Komisja Kultury Rady Dzielnicy i następnie Rada Dzielnicy nie przyjęła stanowiska sprzeciwiającego się tej zmianie. Wkrótce potem opublikowano informację o odznaczeniu Sprawiedliwego wsród Narodów, jakie otrzymał Stanisław Tołwiński. Ta sytuacja spowodowała, że kolejne głosowanie w Radzie Dzielnicy zakończyło się remisem. Taki obrót spraw zmotywował burmistrza dzielnicy do osobistego wystąpienia z petycją w tej sprawie do wojewody. Skierowano także do Sądu Administracyjnego sprawę procedury zmiany nazwy ulicy. Obecnie trwa oczekiwanie się na decyzję sądu. Ostatecznie sąd podjął decyzję o przywróceniu nazwy.
Co utrudniało realizację?
Przede wszystkim były to względy polityczne. Wiele osób nie podzielała opinii twórców akcji.
Brak czasu osób zaangażowanych, a także niedostateczna ilość osób rozpowszechniających informacje o projekcie szerszej publiczności, nie tylko w internecie.
Co nam pomogło w realizacji?
Zaangażowanie inicjatorów akcji, ich wysokie kompetencje społeczne oraz kontakty osobiste z innymi mieszkańcami dzielnicy.
Pomocny był także przychylny stosunek części radnych, odpowiedni wybór narzędzi internetowych oraz pozytywny odbiór akcji przez mieszkańców dzielnicy.